سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مدح و شهادت حضرت قاسم علیه السلام

شاعر : قاسم نعمتی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قالب شعر : غزل

ای گدایان رو کنید امشب که آقا قاسم است           تا سحر پـیـمانه ریز کـاسۀ ما قاسم است

یادمان باشد اگر روزی بقـیع را ساختیم           ذکر کاشی‌های باب المجتبی یا قاسم است


از همان روزیکه رزق نوکران تقسیم شد           کربلای سینه زنهای حسن با قاسم است

این کریمان به نگاه خود گره وا می کنند           آنکه عمری درد ما کرده مداوا قاسم است

گوسفندی نذر او کردیم و مُرده زنده شد           آنکه نامش میکند کار مسیحا قاسم است

روی ابرویش اگر تحت الهنک بسته حسین           در حرم زیباترین فرزند زهرا قاسم است

نعره زد: ان تُنکرونی ریخت لشکر را بهم           وارث شیر جـمل شاگرد سقـا قاسم است

مرد نجمه بود و صاحب خیمه شد در کربلا           سایۀ روی سر مادر به هر جا قاسم است

با اشاره هر کجا میگـفت: یا زینب ببین           آن سر عمامه بسته روی نی‌ها قاسم است

چونکه قاسم بود بین گـرگهـا تـقـسیم شد           یوسف پاشیده از هم بین صحرا قاسم است

نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد، موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم، آیت الله‌ اشراقی در اربعین الحسینیه و محققین مقتل جامع تأکید می‌کنند کسانی همچون علاّمه مجلسی که نوشته‌اند بدن حضرت قاسم پایمال سُم اسب شد، درترجمه تاریخ الامم والملوک ( تاریخ طبری ) اشتباه کرده‌اند زیرا ضمیر ذکر شده در تاریخ الامم و الملوک به عَمْرُو بْنِ سَعْدِ اَزْدِي برمی‌گردد نه حضرت قاسم؛ زیرا در ادامۀ همین گزارش نوشته شده است اسبها بدن او را پایمال کردند تا مُرد؛ هنگامی که گردوغبار فرو نشست دیدند امام حسین علیه السلام بالای سر قاسم نشسته و قاسم پاهای خود را به زمین می‌کشد. این جمله نشانگر زنده بودن حضرت قاسم است در صورتیکه متن روایت کسی که بدنش پایمال سُم اسبها شد در همان لحظه مُرده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



زیر سُـم اسبها با هر نـفـس قـد می کشید           گفت با گریه حسین، این تن خدایا قاسم است



نعل های خاک خورده دنده‌هایش را شکست           مثل مادر این تنی که میخورد پا قاسم است